Als je ouders gaan scheiden, kun je je heel rot voelen. Het maakt niet uit dat je meerderjarig bent en misschien niet meer thuis woont, je gezinssituatie gaat veranderen en dat is niet leuk. Misschien begrijp je niet waarom je ouders gaan scheiden en ben je daardoor in de war of verdrietig. Het kan ook zijn dat je boos bent op je ouders of op een van hen omdat ze gaan scheiden terwijl jij dat helemaal niet wilt.
Misschien voel je je wel verantwoordelijk voor je ouders, voor beiden of voor een van hen of voor je (minderjarige) broertjes of zusjes. Soms kun je het idee hebben dat je moet kiezen tussen je ouders, terwijl je dat helemaal niet wilt. En soms kun je je ook wel opgelucht voelen, bijvoorbeeld als je ouders eerst heel vaak ruzie maakten. En tot slot: al deze gevoelens kun je ook nog eens allemaal tegelijk voelen, waardoor je nog meer in de war raakt.
Het is niet makkelijk om met al die verschillende gevoelens om te gaan, maar misschien helpt het als je weet dat bijna alle jongvolwassenen waarvan de ouders gaan scheiden zich zo voelen. Belangrijk is dat je niet alleen met al die gevoelens blijft zitten. Praat er met je ouders, je vrienden, vriendinnen of je huisgenoten over. Je kunt ook opschrijven hoe je je voelt, dat lucht soms ook al een beetje op.
Vaak wordt het allemaal weer een beetje beter als er goede afspraken zijn gemaakt en als iedereen er een beetje aan gewend is. Maar dat duurt meestal wel een tijdje.
Wist je dat…
iedereen op zijn of haar eigen manier reageert op de scheiding van zijn of haar ouders? Het is heel normaal als je je verdrietig, schuldig, angstig, boos, in de steek gelaten of opgelucht voelt. Het kan ook zijn dat je al deze gevoelens door elkaar voelt.
Wist je dat…
veel jongeren na de scheiding hun ouders niet laten merken hoe verdrietig ze zijn? Ze willen hun ouders helpen en niet nog verdrietiger maken. Veel jongeren die dat doen krijgen hier later last van. Het is dus beter om je gevoelens wel te tonen.
