Als je ouders gaan scheiden, moeten ze afspraken maken over hoe ze in de toekomst de financiën voor jou gaan regelen. Ze spreken dan af wat ieder van hen gaat betalen, de zogenaamde kinderalimentatie. Kinderalimentatie is het bedrag dat de ene ouder aan de andere ouder betaalt als bijdrage in de kosten van jouw levensonderhoud.
Kinderalimentatie is het bedrag dat de ene ouder aan de andere ouder betaalt als bijdrage in de kosten van jouw levensonderhoud. Hieronder vallen eten, drinken, kleren en verzorging, maar ook de kosten voor een sportclub en een feestje. Vanaf je 18e ontvang je de kinderalimentatie op je eigen rekening. Tenzij je ouders in het ouderschapsplan andere afspraken hebbne gemaakt, bijvoorbeeld omdat je ook na je 18e nog thuis woont. In dat geval is het gebruikelijk dat de kinderalimentatie wordt ontvangen door de ouder bij wie je woont.
In principe loopt de kinderalimentatie door totdat je 21 jaar bent. Dan zijn je ouders niet meer verplicht om jou (financieel) te onderhouden. De kinderalimentatieplicht kan eerder stoppen als jij voor je 21e al in je eigen levensonderhoud kunt voorzien, bijvoorbeeld doordat jij een volledig betaalde fulltime baan hebt. Soms spreken ouders in een ouderschapsplan af, dat ze hun kinderen ook na hun 21e financieel blijven steunen, bijvoorbeeld zolang ze nog studeren. Wil je weten welke afspraken je ouders hebben gemaakt? Vraag je ouders dan om een kopie van het ouderschapsplan.
Bij het vaststellen van het bedrag van de kinderalimentatie wordt uitgegaan van wat jouw behoeftes waren voor de scheiding. Je ouders zullen proberen om daar zoveel mogelijk bij aan te sluiten, zodat jij geen financiële nadelen van de scheiding ondervindt. De ouder die de alimentatie moet gaan betalen, moet dat bedrag natuurlijk wel op kunnen brengen. Van beide ouders wordt de draagkracht berekend, dat wil zeggen dat wordt berekend welk bedrag zij redelijkerwijs kunnen bijdragen in de kosten van de kinderen.
Je ouders kunnen een bedrag aan kinderalimentatie afspreken. Als je ouders er samen niet uitkomen, stelt de rechter een bedrag vast. Ook wanneer je ouders zelf een bedrag afspreken, kijkt de rechter altijd of hij het daarmee eens is.
